ERF
Wat krijg je mee van je voorouders? Wat wil je al dan niet doorgeven aan de volgende generatie? En hoeveel invloed heb je daarop?
ERF is een voorstelling over moederschap en erfenis. Een grootmoeder laat borstkankergenen na en plakboeken van een dementerende slager. Een kleindochter baant zich een weg door een labyrint van hormonen, embryo’s en diepvriezers. Met geld en witte jassen wordt een genetische fout rechtgezet, een patroon hertekend. Maar wat met de andere erfenissen? En wat met al het leven dat we verliezen onderweg?
ERF gaat over de verstrengeling van het intieme en het politieke, over de wapperende vlag van de maakbare mens.
Helena Elshout deed toonmomenten op wipcoop (Mestizo Arts Platform), Chambres d’0 (corona edition i.s.m. laGeste) en bij BUDA.
Credits
Tekst: Helena Elshout
Concept en spel: Helena Elshout & Laura Vroom
Eindregie: Julie Cafmeyer
Outside eyes: Kopano Maroga, Katja Dreyer, Charlotte Vanden Eynde
Scenografie, lichtontwerp: Steven Brys
Techniek: Bennert Van Cottem of Steven Brys
Productionele ondersteuning: Koen Massé
Gehaakte borsten: Manoeuvre, Marthe Verhoest – Anja Claeys en co, Charlotte Ringoir, Emma Onghena, Frouke Vangheluwe…
Met ondersteuning van: C-Mine, deAuteurs, Stad Gent.
Residenties en repetitieruimte: KAAP, BUDA, CC Sint-Niklaas, laGeste.
Met dank aan: Mestizo Arts Platform en de wipcoop-feedbackgroep, Campo, Chambres d’O – Anne Kuit, Arnout De Cleene, Caroline Snick, Christine Roggeman, Fabián Espinosa, Frouke Van Gheluwe, Helena Lemonnier, Laura Caroen, Liesbet Hermans, Mieke Elshout, Rachid Laachir, Rebecca Leenaerts, Rona Kennedy, Sofie Verhoeven, Sofie Verraest.
ONDERZOEK
Helena Elshout kroop in het koloniale familie-archief, keerde als eerste van haar familie terug naar het geboortedorp van haar vader in Congo (RDC), en verdiepte zich tegen wil en dank in de wereld van genetische erfelijkheid en embryoselectie. De combinatie van twee parallelle verhalen die in eerste instantie weinig met elkaar te maken hebben, is de spil van de voorstelling. Beide verhaallijnen raken elkaar in een poging om blinde vlekken bloot te leggen en generationele
pijn te helen. Het discours van medisch begeleide voortplanting en dat van kolonisatie liggen dicht bij elkaar. Beide blakeren van een onwrikbaar vooruitgangsoptimisme en een geloof in de maakbaarheid van de mens. Het lichaam verandert in een landschap dat ontgonnen en geoptimaliseerd wordt. Er ontstaat een hiërarchie van levens die meer en minder waard zijn.
ERF
CONTACT
helena.elshout<a>gmail.com